Het is de uitspraak in de titel die ik gebruik als afsluitende tekst bij het indienen van een motie over de “Indische Kwestie”. De titel is ontleend aan Gé Reinders: “Het zakdoekje, een zoektocht naar het verzetsverleden van mijn moeder”, 2010, blz. 222.

Een motie die ik wil indienen bij het partijcongres van de PvdA op 14-15 jan. 2017. Ik hoop natuurlijk genoeg steun te krijgen van het congres op mijn oproep om op zo kort mogelijke termijn naar een bevredigende oplossing te komen van de Indische Kwestie.

De kwestie is nog steeds actueel maar nu actueler dan ooit. De eerste stappen in de “backpay”-kwestie zijn vorige jaar daadwerkelijk gezet. Na voorwerk door de Stichting Vervolgingsslachtoffers Jappenkamp (SVJ) en hun frontman Jan de Jong (Hilversum) waren zij de drijvende krachten bij het tot stand komen van hun eigen plan, dus ook de “Backpay”.

De (veel te vroeg overleden) vorige voorzitter van het Indisch Platform (IP) Herman Bussemaker was de man die hun (SVJ) steunde, hij heeft het jammer genoeg niet mogen meemaken. Maar hij was de voorzitter die geloofde in het plan (SVJ) van “fair deal” waarvan de “Backpay” een onderdeel was en is. Herman Bussemaker heeft in zijn laatste werk als historicus het “Indisch Verdriet” verwoord. (2014). Op de achterflap van dit prachtige boekwerk staat heel in het kort de inhoud van zijn boek te lezen.

Waarom is de kwestie nu actueler dan ooit?

Het kabinet wil grootschalig onderzoek doen naar de dekolonisatie van Nederlands-Indië (2 dec.2016). “We moeten in de spiegel van ons eigen verleden durven kijken” zei minister Koenders van Buitenlandse Zaken na afloop van de ministerraad waarin dit historisch besluit is genomen. De Indische kwestie heeft direct te maken  met het in de spiegel durven kijken van ons verleden. De eerste prioriteit zou moeten zijn om juist nu tot een oplossing te komen van de gevolgen voor grote groepen Nederlanders. Het getuigt van verregaande veronachtzaming van de Indische Kwestie als niet als eerste de hoogste prioriteit wordt gegeven aan een volledige oplossing van deze kwestie.

Een tweede reden is dat in 2016 staatssecretaris Van Rijn een belangrijke  en voortvarende stap heeft gezet met een gedeeltelijke backpay-regeling. Hij heeft na een periode van meer dan 70 jaar een impasse doorbroken. Martin van Rijn is de eerste staatssecretaris die zelf de NIOD rapporten heeft bestudeerd en ook gesproken heeft met de onderzoekers en samenstellers van deze rapporten.  In de brief aan de rechthebbenden op de backpay-regeling wordt volmondig de morele verantwoordelijkheid erkend van de regering.  De regering betreurt ook de wijze waarop de backpay-kwestie en het rechtsherstel de afgelopen decennia is verlopen. De gevonden deeloplossing biedt voldoende mogelijkheden om in het overleg met vertegenwoordigers van de Indische gemeenschap tot een volledige oplossing te komen.

De motie plus toelichting: pvda_actuele_motie2017small